Do jednych z najważniejszych osiągnięć starożytnych Egipcjan należą
odkrycie pisma i papieru. Wynalezionym przez Egipcjan materiałem piśmienniczym
był papirus, znany w starożytnym Egipcie już od III tysiąclecia p.n.e.
Wytwarzało się go z trzciny papirusowej. Miąższ łodygi rośliny krojono na paski
– jak najcieńsze i jak najszersze. Nałożone na siebie warstwy tych pasków
uklepywano, przez co powstawał arkusz, który później suszono na słońcu. Gotowe
arkusze sklejano ze sobą brzegami, a następnie wygładzano. Produkcja papirusu w
Egipcie trwała do X wieku.
Na papirusie pisano specjalnym atramentem i piórem. Egipcjanie stosowali
czarny i czerwony atrament. Czarny wytwarzano z sadzy – mieszano ją z wodą, a
następnie wiązano powstałą zawiesinę przez dodanie gumy arabskiej. Czerwony
atrament wytwarzano z ochry w taki sam sposób jak atrament czarny.
Najbardziej znanym nam pismem egipskim są hieroglify – tzw. pismo
obrazkowe. Używano go do zapisu najważniejszych spraw państwa i świętych
tekstów. By ułatwić kapłanom i skrybom szybki zapis, uproszczono pismo
hieroglifowe, wskutek czego powstała hieratyka. Z kolei pismo hieratyczne
ewoluowało w pismo demotyczne, ludowe, używane do tworzenia szybkich notatek.
Bardzo ważnym osiągnięciem cywilizacji starożytnego Egiptu są także
piramidy. Jak mówi znane arabskie przysłowie – „Czas jest wyzwaniem dla wielu
rzeczy, ale piramidy są wyzwaniem dla czasu”. Te niesamowite, olbrzymie
budowle, niszczone przez wiatr, piasek i wilgoć, przetrwały tysiące lat. W
całym Egipcie zbudowano łącznie 11 piramid. Trzy z nich – piramida Mykerinosa, piramida
Chefrena oraz Wielka Piramida (Cheopsa) – należą do Siedmiu Cudów Świata. Te
trzy ogromne piramidy z Gizy wybudowano w latach 2575 - 2465 p.n.e.
Pierwsze piramidy to seria zmniejszających się platform, tworzących
gigantyczne schody. Późniejsze mają już gładkie ściany. Podstawą piramidy był
kwadrat – cztery boki miały prawie identyczne długości i, o ile nie były to
piramidy ze ścianami zbudowanymi z wielu „schodów”, kształt trójkątów. Ich
budowa była niezwykle drogim i ciężkim przedsięwzięciem. Wymagało to ogromnych
umiejętności i pracy wielu tysięcy ludzi. Astronomowie badali gwiazdy, aby
określić najlepsze położenie budowli, matematycy i architekci kreślili plany,
kamieniarze ciosali skalne bloki, a nadzorcy organizowali pracę robotników. Do
dziś nie do końca wiadomo, jak Egipcjanom, wyposażonym tylko w prymitywne
narzędzia, udawało się wybudować tak olbrzymie budowle.
Piramidy pełniły funkcję grobowców faraonów. Ponieważ Egipcjanie
wierzyli, że po śmierci człowiekowi potrzebne jest to samo, co na ziemi, komory
grobowe wypełniane były kosztownościami. Nic więc dziwnego, że przyciągały one
złodziei, nim zainteresowali się nimi archeolodzy.
Ponieważ Egipcjanie wierzyli w życie pozagrobowe i istnienie duszy,
bardzo ważne było dla nich odpowiednie przygotowanie ciała, przed pochowaniem
go. Zmarli faraonowie i ważni urzędnicy byli balsamowani.
Początkowo Egipcjanie grzebali zmarłych na pustyni. Później ci, których
było na to stać, poddawali się procesowi mumifikacji. Z mumifikowanego ciała
wyciągano wnętrzności, pozostawiając tylko serce. Ciało pozostawiano na
siedemdziesiąt dni w naturalne sodzie, która występowała w słonych jeziorach w
pobliżu Kairu. Następnie polewano je żywicą, by się zakonserwowało, nacierano
różnymi roztworami, by skóra nie pękała, bandażowano bardzo ściśle i obficie
smarowało bandaże żywicą. Tak przygotowana mumia mogła przetrwać tysiące lat.
Również w dziedzinie medycyny cywilizacja starożytnego Egiptu osiągnęła
bardzo wiele.
Egipcjanie potrafili
przeprowadzić trepanację czaszki, która goiła się za życia pacjenta, składali
złamane kości. Marmur w postaci pudru zmieszanego z octem stosowali jako środek
znieczulający. Podobno był on niezwykle skuteczny.
Dziś możemy tylko podziwiać, na jak zaawansowanym poziomie stała
cywilizacja starożytnego Egiptu.
Źródła - bryk.pl, histurion.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz